ความจริงการทำจิตให้เป็นสมาธิ
หรือทำจิตให้เป็นฌานสมาบัติ เป็นของไม่ยาก คนที่จะได้ดีเขาทำกันแบบนี้
ขณะที่ฟังก็ดี ขณะที่ตั้งใจทรงสมาธิจิตก็ดี เขาไม่ให้อารมณ์ส่งไปสู่อารมณ์อื่น รู้จักควบคุมใจของเราให้อยู่เฉพ าะกิจที่เราจะพึงทำ คือ กำหนดรู้ลมหายใจเข้า และคำภาวนา
ลมหายใจเข้านึกว่าพุท ลมหายใจออกนึกว่าโธ นึกอยู่ ควบคุมกำลังอยู่ เท่านี้
ตามเวลาที่เรากำหนดไว้ เราจะไม่ยอมให้อารมณ์จิตเราไปสู่อารมณ์อื่น นอกจากลมหายใจเข้าออก และคำภาวนาว่าพุทโธ
ถ้าเราบังคับจิตของเราอย่างนี้ไ ป ทุกคราวที่เจริญพระกรรมฐาน จนกระทั่งจิตมีอารมณ์ชิน
อย่างนี้จิตของเราก็เป็นฌาน
0 ความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น